data umieszczenia na stronie: 2006-02-13

Strona 1, 2, 3

PERFORACJA

Dane perforacji:

Przystępując do analizy perforacji znaliśmy już układ sektorów. Na podstawie położenia punktury w arkuszu drukowym, wiedząc, że wszystkie te punktury były użyte, doszliśmy do wniosku, że przed perforacją arkusz drukowy był rozcięty na dwa arkusze perforacyjne (il. 7.). Arkusz perforacyjny:
1. - obejmuje sektory 1, 2, 5, 6,
2. - obejmuje sektory 3, 4, 7, 8.

Przyczyny takiej operacji należy upatrywać w możliwości technologicznej posiadanej w PWPW perforówki. Prawdopodobnie była to grzebieniówka WALTER KROLL & CO. o max. szerokości perforowania 50 cm i średnicy igły 1 mm (niestety, na dzień dzisiejszy nie udało nam się ustalić z całą pewnością, czy to była ta perforówka, a co z tym się wiąże - danych technologicznych maszyny).

Suma posiadanych danych o perforowaniu, pozwoliła nam ustalilić szerokość grzebienia i jego budowę (il. 10.). Otóż, perforację wykonano dwoma różnymi grzebieniami:
typ I - zawierającym 168 igieł w układzie 2+81+1 - 1+81+2
typ II - zawierający 169 igieł w układzie 3+81+1 - 1+81+2.
Szerokość grzebienia obejmowała dwa sektory (sektor był tożsamy z arkuszem sprzedażnym).

(34kB)
il. 10. Kształt grzebienia perforacyjnego: typ I - igły zaznaczone na czarno, typ II - typ I + dodatkowa igła, zaznaczona na czerwono; a - igły wewnętrzne grzebienia. Taki kształt uzyskiwano poprzez wyjęcie 13 igieł z linii poziomej.

W trakcie badań nie stwierdziliśmy ani jednego przypadku, by grzebień posiadał więcej lub mniej niż dwie igły wewnętrzne (po każdej stronie jedna). Doszliśmy do wniosku, że jest to cecha, która w połączeniu z poprzednio podanymi danymi pozwala ostatecznie ustalić, w jaki sposób można odróżnić arkusz sektora 6. od 7.

Porównanie cech charakterystycznych tego grzebienia z sektora 2, 4, 8 oraz 1, 3, 5 potwierdziło kształt i układ grzebienia (il. 11.).

(133kB)
il. 11. Porównanie jednej z cech prawej linii pionowej grzebienia perforacyjnego z sektora 2, 4, 8. Linie barwne pokazują stałe odchylenia względem osi perforacji.

Zatem możemy powiedzieć, że cechami 6. sektora są:
  • przeperforowany dolny i górny margines,
  • układ grzebienia z jedną wewnętrzną igłą po lewej stronie,
  • brak na marginesach wymienionych wcześniej znaków,
  • najprawdopodobniej inne - niż wymienione w tabeli - dodatkowe usterki.

    • Prosimy czytających ten artykuł o pomoc w znalezieniu takiego arkusza i podzielenia się z nami uwagami w tej materii.

    Strona 1, 2, 3

    (7) Termin "margines znaczka" jest omówiony na str. 39 "Podręcznika ...". ... Powrót <

    Emil Karzełek
    Stanisław Fołta

    ... Powrót <<<